Website van het Leidse verkiezingsfestival.
Achttien maart stemt Nederland voor de Waterschappen en de Provinciale Staten. Althans, dat is de bedoeling. Maar peilingen voorspellen wederom een extreem lage opkomst van 41 procent. Verwarrend genoeg roepen Tweede Kamerleden – die helemaal niet op de kieslijst staan – mensen nu op te gaan stemmen. Helpt dat? Gastcorrespondent Ralf de Jong zocht het uit.
Herinner je je nog het debat voor de gemeenteraadsverkiezingen van vorig jaar bij Pauw & Witteman? In de studio debatteerden de fractievoorzitters uit de Tweede Kamer onder meer over de vraag of het kabinet moest investeren in werk in plaats van bezuinigen.
Het was een ultieme poging om de gevolgen van de lokale verkiezingen op de landelijke politiek te projecteren en zo de burgers naar het stemhokje te lokken. Opiniepeilers TNS NIPO en IPSOS voorspelden namelijk een ‘historisch lage opkomst’. Voor het eerst zou bij de gemeenteraadsverkiezingen meer dan de helft van de kiezers thuisblijven.
Niet gek dus, dat er sinds enkele jaren veel actiever opgeroepen wordt überhaupt te gaan stemmen. Op de aankondigingsaffiches van het Verkiezingsfestival in Leiden pronkte burgemeester Henri Lenferink in het pak van circusdirecteur. Centraal in de campagne van de gemeente stond niet de vraag op wié je stemde, maar wáár je stemde.
De behoefte van Den Haag om de aanstaande Provinciale Statenverkiezingen te nationaliseren, zal door de toegenomen politieke rol van de Eerste Kamer nog verder groeien. Dat lijkt een goed idee wanneer je verkiezingen beschouwt als een middel om de opvattingen van zoveel mogelijk burgers in de politiek te vertegenwoordigen. Jong of oud, man of vrouw, laag- of hoogopgeleid: iedereen moet 18 maart zijn of haar stem laten horen, is de gedachte.
Maar stel dat een groep kiezers niet zo goed weet wat er in het provinciehuis gebeurt of daar niet zoveel waarde aan hecht. Moeten deze kiezers zich door het praatje van het Tweede Kamerlid op de zaterdagmiddagmarkt laten overhalen om toch wél hun stem uitbrengen?