Wat vinden we als maatschappij belangrijk om te bewaren en door te geven aan de volgende generatie? Die vraag staat centraal bij erfgoedbeleid, ook in Gouda. Tijdens een lunchlezing nemen de collega’s van Cultuurhistorie & Archeologie de afdeling Ruimtelijk Beleid en Advies mee in hun werk.
‘Wat verstaan we onder onderwaterarcheologie?’ vraagt de teamcoördinator Economie bij een sheet over alle verschillende vormen van erfgoed.
‘Atlantis!’ merkt iemand uit de zaal onverstoorbaar vanachter zijn MacBook op.
In totaal telt Gouda 354 rijksmonumenten en iets minder dan 900 gemeentelijke monumenten die worden beschermd via de Erfgoedwet of gemeentelijke verordeningen. Daarnaast heeft Gouda een Rijksbeschermd stadsgezicht. Sommige steden hebben een kleurenwaaier ontwikkeld die je kunt gebruiken om de kleuraccenten van het stadsgezicht te bewaken.
‘Hoe kun je een monument dat je lelijk vindt aanpassen of plat gooien?’ wordt als vraag vanuit de zaal opgeworpen. ‘Zoals de Hema op de Kleiweg?’ Dat gaat niet zomaar, luidt het antwoord dat voor de nodige beroering in de zaal zorgt. Het idee van een monument is dat je het belangrijk vindt om door te geven, ook vanwege het verhaal, en je het daarom de status van monument geeft.
‘Soms is het wel de moeite waard om iets te bewaren,’ erkent een collega die zelf in een monument woont.
‘Denk niet alleen in hinderkansen, maar ook in koppelkansen,’ beaamt een collega van archeologie om de discussie af te sluiten.
De lunchlezing gaat verder met presentaties over de collectie die ligt opgeborgen in het depot en de vraag waarom archeologie niet per se hetzelfde is als potjes en pannetjes uit de grond halen of dino’s met een kwastje opgraven. Terwijl in de éne deelsessie de Cultuurhistorische kaart in GIS wordt getoond, gaat een collega van de ODMH dieper in op de vraag hoe duurzaam monumenten zijn.
‘We kunnen hier ook een aparte lunchsessie over houden,’ besluit een opgetogen beleidsadviseur cultuurhistorie wanneer een discussie over zonnepanelen op panden in de binnenstad dreigt uit te groeien tot een congres over de hinderkansen en koppelkansen van de energietransitie.
Oftewel: iedereen mag een mening hebben over de vraag wat cultureel erfgoed is.