Een minuut gratis winkelen

Ingang van winkelcentrum De Kopermolen in Leiden.

‘Gefeliciteerd, je staat zaterdag in de finale,’ zei een stem aan de telefoon tegen Joëlle. Daarmee bedoelde de stem dat we vandaag met vier andere kandidaten bij de prijsuitreiking aanwezig moesten zijn om kans te maken op de hoofdprijs: een minuut gratis boodschappen doen in de plaatselijke supermarkt.

Een collega gaf me ooit als tip om ‘altijd’ mee te doen met winacties van supermarkten waarbij je je bon in een kartonnen doos moet doen. Ze had deze tip zelf ook opgevolgd van iemand anders die beweerde dat klanten in de supermarkt geen tijd nemen voor prijsvragen. Met succes: ze won twee flessen wasmiddel.

Nog datzelfde weekend nam ik de proef op de som toen ik zag dat je bij aankoop van twee flessen ketchup kans maakte op een tosti-ijzer. Ik deed mijn kassabon in de daarvoor bestemde doos en werd diezelfde middag gebeld met de mededeling dat ik tot ‘de gelukkige winnaar’ was verkozen.

Nu had winkelcentrum De Kopermolen dus een prijsvraag georganiseerd, je moest in totaal 100 euro spenderen bij drie verschillende winkels. Joëlle verkeerde al weken in de veronderstelling dat ik ergens in huis alle kassabonnen bewaarde, niet-wetende dat ik de prijsactie was vergeten en al mijn bonnen direct weggooide. Slechts een dag voor de deadline ontdekte ze dit bedrog en beval me om voor minimaal 40 euro boodschappen te doen bij de AH, anders waren al haar inspanningen voor niets geweest.

Zo geschiedde.

Een dag voor de prijsuitreiking stippelden we met elkaar de meest optimale route door de supermarkt uit. Joëlle vond het belangrijk om de route te filmen, dan kon ze het ‘s nachts beter visualiseren: eerst langs de naturel ribbelchips, dan door het gangpad met shampoos, tandpasta en vitaminepillen en vervolgens de hoek om richting de baby-luiers en vaatwastabletten.

‘Eventueel is dit een mooie bonus,’ zei ze met een gebaar richting een rek met Tony Chocolonely-repen en aanbiedingen voor bier en wijn.

De prijsuitreiking overtrof de volgende dag al onze verwachtingen. Er was drank, een fotograaf en een mysterieuze zilveren emmer waar de namen van de winnaars een voor een uit werden getoverd – andere prijzen waren onder andere fashion cheques voor Jessy’s Jeans en kledingwinkel Warmpjes – totdat ‘De Jong’ overbleef en we onszelf de gelukkige winnaar mochten noemen van een prijs die klonk als iets uit een stripverhaal over Guus Geluk

Eind mei om half negen ‘s ochtends staat onze afspraak voor ‘one minute of fame’. De organisatie gaf wel als advies mee om zo snel mogelijk, zoveel mogelijk te pakken: ‘Sommige winnaars zijn alleen gefocust op verse zalm.’